Μήπως αναρωτιέστε τί φωτογραφία είναι αυτή; Για να σας βοηθησω: δεν είναι του Κουτρούλη ο γάμος. Είναι το 15ο συνέδριο Νέων Αγροτών. Και παρόλο που σκέφτομαι σοβαρά να καλλιεργήσω λαχανικά στον κήπο μου δεν είχα κανένα σκοπό την Παρασκευή το βράδυ να παραστώ σε αυτό. Αντιθέτως ξεκινήσαμε τέσσερα άτομα (τους οποίους είχα ζαλίσει όλη την εβδομάδα) να πάμε στην γευσιγνωσία που διοργανωνόταν στα πλαίσια της πολυδιαφημισμένης εκδήλωσης «Τρυγητός στην Αττική».
Η γευσιγνωσία λοιπόν του Αττικου αμπελώνα, όπως έλεγε στο πρόγραμμα, ξεκινούσε στις 9 το βράδυ στην Τεχνόπολη στο Γκάζι. Πιεστήκαμε λιγάκι για να προλάβουμε, αλλά πιστεύαμε πως θα άξιζε τον κόπο. Φτάσαμε λοιπόν κατά τις 8.40 και δε υπήρχε κανείς. Ούτε πουθενά είχε σήματα για την γευσιγνωσία.
Μετά από ψάξιμο είδαμε ένα μίζερο τραπέζι με καμια δεκαριά άτομα μαζεμένα, να δοκιμάζουν αμηχανα κρασιά, ενώ από πίσω τους υπήρχε στημένη η παραπάνω εκδήλωση και η ορχήστρα έκανε δοκιμές ήχου. Επιπλέον ο κύριος που διεξήγαγε την γευσιγνωσία κοίταζε τις ετικέτες από πίσω για να δεί τι κρασί σερβίριζε κάθε φορά, ένας μεθυσμενος προπαθούσε απεγνωσμένα να σερβιριστεί πρώτος μέχρι που η συμπαθέστατη κυρία έδωσε εντολή να μην του ξαναβάλουν, πουθενά δεν είχε δοχεία να αδειάσουμε το κρασί μας (ή να φτύσουμε) και το χύναμε κάτω (!) και το πιο σημαντικό, οι παραγωγοι του Αττικού αμπελώνα ήταν απώντες. Στο τρίτο κρασί αποφασίσαμε να φύγουμε για να κάνουμε γευσιγνωσία κοκτέιλ στο Γκάζι.
Απλά με έτρωγε η περιέργεια και ρώτησα την κυρία που φαινόταν υπέυθυνη τι στο καλό συνέβαινε. Μου εξήγησε λοιπόν, πως το Συνέδριο Νέων Αγροτών τους είχε καταλάβει το χώρο με το έτσι θέλω, γιατί η περιοχή που τους δόθηκε από την Τεχνόπολη δεν τους άρεσε και στήσανε το catering όπου θέλανε. Προσπάθησαν να τους αποτρέψουν αλλά εις μάτην. » Και οι οινοπαραγωγοί που είναι;» ρώτησα. «Α, έχουν τρύγο και τους είναι δύσκολο να έρθουν».
Δεν σχολιάζω παραπάνω. Το μόνο που θα πω είναι πως και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο που θέλαμε να πάμε στις μέρες Νεμέας, όταν πήραμε την Κυριακή το πρωί κάποιους από τους παραγωγούς για να δούμε μέχρι τί ωρα θα ήταν ανοιχτά, μας είπαν πως τους είχαν τελειώσει όλα τα κρασιά (!).
Τελικά, είναι δύσκολο να είσαι Έλληνας (οινόφιλος)…
Food Junkie not junk food 
Πέστα!!
Για τον Αττικό αμπελώνα το υποψιαζόμουνα και γι’αυτό πήγα την πρώτη μέρα που θα είχε και τον πιο πολύ τζέρτζελο. Καταρχάς η εκδήλωση ήταν τόσο ανοικτή που εκτός από… μεθυσμένους, προσέλκυσε και κάθε είδους πεινασμένους μετανάστες και όχι μόνο. Κατά δεύτερον, ήδη από την πρώτη μέρα είχε περιορισμένο κόσμο. Έτσι, εγώ τουλάχιστον δε μπορώ να κατηγορήσω τους παραγωγούς που δεν έδωσαν το παρόν τις επόμενες μέρες. Κατά τρίτον, οι οινοπαραγωγοί της Αττικής ενδιαφέρονται πιο πολύ για τη διοργάνωση κάθε είδους εκδήλωσης, είτε αυτή λέγεται γάμος, είτε βαφτίσια είτε ότι άλλο, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στα κρασιά τους. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις (μια-δυο λέμε μη φανταστείτε…)
Όσο για τη Νεμέα, εντάξει οι περισσότεροι ήταν σοβαροί, αλλά υπήρξαν και μερικοί σαν αυτούς που περιγράφεις. Και δε μιλάμε για «δεύτερους». Μιλάμε για πρωτοκλασσάτους ή και ανερχόμενους. Ρε μπάρμπα, αν δεν έχεις κρασιά στο οινοποιείο, πού κέρατο τα έχεις;
Ουφ! Τα είπα και ξαλάφρωσα.
Με συγχωρείς που παρεμβαίνω αλλά την προηγούμενη Κυριακή που επισκέφθηκα 6 οινοποιεία στη Νεμέα, όλα ήταν μία χαρά..
Βεβαια, ήταν οινοποιεία με όνομα, όπως Παλυβός, Βασιλείου, Κοκοτός κτλ..
Πάντως όντως είναι απαράδεκτο αυτό που περιγράφεις ότι έλαβε χώρα στο Γκάζι..
Και είχε πολυδιαφημισθεί….
Κώστα, δηλαδή τελικά και την πρώτη μέρα να είχα πάει (και στεναχωρήθηκα που δεν πήγα) δεν θα είχα χάσει και τίποτα!
Νάσσο, εγώ πολλούς τους εχω επισκεφτεί, οπότε ήθελα να δω και κανέναν άλλο…Την αγαπάω τη Νεμέα πολύ, αλλά τελικά νομίζω πως αξίζει να πάει κανείς εκτός «γιορτής», για να είναι λίγο πιο χαλαρά τα πράγματα. Άλλωστε τα περισσότερα οινοποιεία είναι επισκέψημα μετά από τηλεφώνημα.
i loved the way you narrated this event, full of contempt for the disorganised state of affairs that unfortunately mars many events in greece.
will things change by bringing this up blog-wise, I ask you?
(i secretly hope one day that i can write like this in greek)
Ακόμη και την Δευτέρα οι οινοποιοί ήταν στριμωγμένοι. Πολύ κοντά ο ένας με τον άλλον, παρ’ όλο που είχε λίγο κόσμο, δεν υπήρχε άνεση για κουβέντα. Διάθεση υπήρχε αλλά…
Προσυπογράφω το κείμενο του Κώστα.
Kalhspera…
ax vre koritsi mou, ti apogohteush kai auto pou epathes.
Diavazw arketo kairo auta pou grafeis, alla shmera se sumponw kai sou grafw.
Loipon pare ena mpoukali kalo krasi, kalese filarakia sto spiti kai poies to sthn ugeia sou.
Na skeftesai oti sto epomeno oinoparty tha einai ola kalutera!
Ante geia mas,
sunexise auto pou kaneis.. to kaneis me omorfia :-))
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας. Η διάθεση πιστεύω δεν μετράει όταν κάνεις μια τόσο μεγάλη εκδήλωση για να προσελκύσεις κόσμο. Εκ του αποτελέσματος κρίνονται αυτά και οι δουλειές του ποδαριού δείχνουν έλλειψη σεβασμού προς το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι.
Πάντως, παρά την απογοήτευσή μου θα συνεχίσω να στηρίζω τέτοιες προσπάθειες που τις θεωρώ σημαντικές και πολύ συχνά (βλ. Βοροινά) είναι και πολύ επιτυχημένες.
Εγώ πάλι τι να πω, που ανταποκρίθηκα με χαρά στο αίτημα να συμμετάσχω στο πρόγραμμα της εκδήλωσης, και ήρθα αντιμέτωπος με αυτή την κατάσταση; Η Ιωάννα έχει δίκιο. Δε φτάνει μόνο η διάθεση. Χρειάζονται χρήματα, οργάνωση, και κάποια πράγματα να τα κάνουν εξειδικευμένοι άνθρωποι.
Δεν πρέπει όμως να βάζουμε σε έναν κουβά όλους τους οινοπαραγωγούς της Αττικής (και δεν είναι μόνο 1-2 αυτοί που αποτελούν εξαίρεση). Ας σκεφτούμε πόσο καλύτερα θα ζούσαν αν ξερίζωναν τα αμπέλια τους και έχτιζαν μεζονέτες ή εμπορικά κέντρα. Κι όμως δεν το κάνουν, και αυτό όχι για να έχουν την ευκαιρία να φιλοξενήσουν 1-2 γάμους ή βαφτίσεις το χρόνο…
Εγώ πάντως θα συνεχίσω να υποστηρίζω τις προσπάθειες συγκεκριμένα των οινοποιών του Αττικού αμπελώνα, και επιμένω ότι όλοι εμείς που πηγαίνουμε στη Νεμέα, στη Βόρεια Ελλάδα, στα νησιά, ακόμα και στο εξωτερικό για οινοτουρισμό, δεν πρέπει να αγνοούμε αυτούς που είναι «μέσα στα πόδια μας»… Απλά θα αναγκαστώ να είμαι πολύ πιο προσεκτικός όταν θα επιλέγω με ποιες από αυτές τις προσπάθειες θα συνδέω το όνομά μου…
Καλημέρα,
Όταν έμαθα για την εκδήλωση έλεγα κι εγώ ότι θα πάω. Δευτέρα, δεν τα κατάφερα. Έφυγα αργούτσικα από το γραφείο, είχα να πάω και το παιδί κάπου, γύρισα κουρασμένος και πεινασμένος. Λέω «δεν πειράζει, αύριο». Την επόμενη έτυχε κάτι αντίστοιχο στο πρόγραμμά μου. Την Τετάρτη βρέθηκα τυχαία το απόγευμα με φίλους για καφέ, ο καφές εξελίχθηκε σε μπύρα – ο ουρανίσκος μου γέμισε γεύση λυκίσκου, οπότε το αναβάλω πάλι. Την επομένη (Πέμπτη) προσπαθώ να πάω, πάλι δυσκολεύοαμι και ξαφνικά συνειδητοποιώ γιατί δεν είχα καταφέρει μέχρι εκείνη την ημέρα να κατηφορίσω στο Γκάζι. Το ωράριο δεν ωράριο δοκιμών κρασιού.
Σοβαρή οινογνωσία δεν μπορεί να γίνει μετά τις 9 το βράδυ, όταν και κουρασμένος είσαι και πεινασμένος και (πιθανότατα) το στόμα κουβαλά γεύσεις και αλκοόλ από τα γεύματα της ημέρας. Δεν είναι τυχαιο ότι περίπου τέτοια ώρα το Οινόραμα π.χ. κλείνει τις πόρτες του και ότι οι απογευματινές γευσιγνωσίες επιδιώκουν να αρχίζουν μέχρι τις 19:30 – 20:00. Αναρωτήθηκα σοβαρά σε ποιους απευθύνονταν – έλπιζαν να «τσιμπήσουν» πελάτες από τον κόσμο που κυκλοφορεί στο Γκάζι; Και τους ενδιαφέρει σοβαρά ο περαστικός – ευκαιριακός πελάτης σε σχέση με τον «επαναλαμβανόμενο»;
Ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις των παραγωγών, για τις οποίες είμαι απόλυτα σίγουρος ότι υπάρχουν, οι άνθρωποι που οργάνωσαν την εκδήλωση φαίνεται πως δεν είχαν ούτε εμπειρία από το χώρο ούτε όραμα. Κι είναι κρίμα κάτι τέτοιο, απλός κρίμα.
ΥΓ: Δεν πήγα τελικά και κατά κάποιο τρόπο «δικαιώνομαι» από το ποστ σου. 🙂
Ted ήταν λίγο ατυχής η σύνδεσή σου με το event αλλά που να το ξέρεις κι έσύ. Ξέρω πως από το κρασί δεν βγάζεις απαραίτητα λεφτά και βέβαια θα ήταν κρίμα να γίνουν τα αμπέλια μεζονέτες (αν και αυτήν την εποχή δεν πωλούνται τα ακίνητα λόγω κρίσης), αλλά τόσο δύσκολο πια ήταν να οργανωθεί μια αξιοπρεπής εκδήλωση; Ας έβαζαν και μια είσοδο για να καλύψουν τα έξοδά τους και να μείνουν απ’έξω οι μεθυσμένοι (5 ευρώ π.χ. που δεν είναι κανα ποσό φοβερό). Ας έκαναν την εκδήλωση Π-Σ-Κ μόνο και όχι όλη την εβδομάδα. Ας μην την έκαναν μέσα στον τρύγο. Άλλωστε, αν μπορούν οι βορειοελλαδίτες να διοργανώνουν τόσο επιτυχημένα τα βοροινά γιατί οι δικοί μας δεν μπορούν; Είναι μόνο θέμα χρημάτων; Άξιον απορίας…
Mpampaki, ναι δεν έχασες τίποτα και μάλλον πέρασες και καλύτερα…Δεν έχω πρόβλημα να οργανώνουν εκδηλώσεις στα κτήματά τους οι παραγωγοί, αρκεί να μην είναι το μόνο που κάνουν καλά!
Όταν μιλάω για 1-2 που αποτελούν εξαίρεση αναφέρομαι με βάση όσους ήταν στο event και δοκίμασα. Γι’ αυτό κιόλας το 1-2 δεν είναι σχήμα λόγου αλλά η ακριβής αίσθηση που αποκόμισα εκείνο το βράδυ. Δεν ξέρω…απογοητεύτηκα πολύ με τα κρασιά ορισμένων. Ίσως το 2007 δεν ήταν η χρονιά του Σαββατιανού…τι να πω…
«Ας σκεφτούμε πόσο καλύτερα θα ζούσαν αν ξερίζωναν τα αμπέλια τους και έχτιζαν μεζονέτες ή εμπορικά κέντρα. Κι όμως δεν το κάνουν, και αυτό όχι για να έχουν την ευκαιρία να φιλοξενήσουν 1-2 γάμους ή βαφτίσεις το χρόνο…»
I beg to differ. Και επειδή δε μου αρέσει να κρύβομαστε πίσω από το δάχτυλό μας: ο Παπαγιαννάκος π.χ. ακόμα και αυτή τη «δύσκολη», όπως αποδείχτηκε, εποχή του τρύγου, σίγουρα δεν φιλοξενεί μόνο 1-2 γάμους το χρόνο. Αν μιλήσουμε για 1-2 γάμους τη μέρα, ή έστω την εβδομάδα για να μη γίνουμε και μεις γραφικοί, θα είμαστε σαφώς πιο ρεαλιστικοί. Και μάλιστα τα events αυτά τα κανονίζει και επιβλέπει προσωπικά ο ίδιος, κάτι που φυσικά είναι προς τιμήν του σε ότι αφορά τη διοργάνωση δεξιώσεων, αλλά κάπου εδώ ξεχάσαμε ότι μιλάμε για οινοποιείο που υποτίθεται έχει σα στόχο να βγάζει κρασί. To αυτό και για 2-3 ακόμα. Μάλιστα αν έκανα το γάμο μου στους Αμπελώνες Μάρκου (άλλος δημοφιλής… προορισμός δεξιώσεων) και μου έβαζε για κρασί ότι δοκίμασα την περασμένη βδομάδα, μάλλον στο τέλος θα τον έπνιγα με αυτό.
Και για να μη μένουμε στα αρνητικά, θετική εντύπωση μου έκαναν τα κρασιά του Δαρεμά, το σαββατιανό του Παπαχρήστου και κλασικά ότι είχε το κτήμα Εύχαρις, το οποίο ήταν μάλλον το μόνο που σου θύμιζε τι σημαίνει καλό, σύγχρονο κρασί.
Δεν ξέρω, του Παπαγιαννάκου τα κρασιά μου αρέσουν. Είναι πολύ καλό value for money το Σαββατιανό του και το κόκκινο, ελάχιστα κρύο, έβγαλε πολλά δείπνα φιλικά φέτος το καλοκαίρι. Συμφωνώ πάντως πως το Εύχαρις γενικά ξεχωρίζει, αλλά έχει και άλλο terroir από τα Μεσόγεια.
diladi oli oli esis pou grafete gia tin ekdilosi auti ton inopiion sto gazi, exete pote stin zoi sas organosi kati gia na zisete ta problimata ke tis diskolies pou exi mia tetia diorganosi, poso malon otan emplekete ke o foreas opos i nomarxia attikis.
Anikste ta matia sas ke ipostiriksete to elliniko krasi sto sinolo
enas ampelourgos apo tin Attiki
Αγαπητέ κε Γιάννη Π.,
Χαίρομαι για την παρέμβασή σας, αλλά δεν καταλαβαίνω τον τόνο σας. Μήπως θέλατε να σας πούμε και μπράβο;
Μην ξεχνάτε πως «όλοι εμείς» είμαστε αυτοί που συντηρούμε το Ελληνικό κρασι, που ερχόμαστε στις εκδηλώσεις σας, που τρέχουμε στα οινοποιεία, που σας διαφημίζουμε σε ξένους και -εν τέλει- που αγοράζουμε τα προϊόντα σας.
Και ναι, ζούμε κι εμείς στην Ελλάδα, και έχουμε οργανώσει εκδηλώσεις, και ξέρουμε πως τα πράγματα είναι δύσκολα. Αλλά όλοι στο ιδιο καζάνι βράζουν. Οι έλληνες παραγωγοί της βόρειας Ελλάδας που κάνουν εκδήλωση επιτυχημένη κάθε χρόνο δεν ζούνε στην Ελλάδα; Όταν κάθε 2 χρόνια γίνεται η μεγάλη έκθεση των οινοπαραγωγών στο Ζάππειο και αυτή με επιτυχία, και αυτή στην Ελλάδα δεν γίνεται; Οι υπόλοιποι δηλαδή που κάνουν εκδηλώσεις καλές στο Γκάζι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τη Νομαρχία;
Και μάλλον δεν κατάλαβατε τα σχόλια ή δεν τα διαβάσατε με προσοχή. Αλλιώς θα βλέπατε πως ο λόγος που τελικά μας πείραξε όλο αυτό που ζήσαμε στο Γκάζι ήταν γιατί » έχουμε τα μάτια μας ανοιχτα», αγαπάμε το ελληνικό κρασί και μας ενοχλεί να χάνουμε το χρόνο μας. Οι μεμψιμοιρίες του τύπου «φταιει το κράτος κλπ. κλπ. κάνανε αυτή τη χώρα να μείνει πίσω. Πότε δηλαδή ο κρατικός φορές βοήθησε; Αν χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια, τότε πρέπει να γίνει μεγαλυτερη προσπάθεια.
Γι΄αυτό παρακαλώ, λιγος σεβασμός «σε όλους εμάς» δεν θα έβλαπτε.
Εγώ πάλι, την Δευτέρα που ήμασταν μαζί με τον Ted και τον Gianni, δεν παρατήρησα μεθυσμένους και πεινασμένους μετανάστες. Ελαφρώς πεινασμένους καλοντυμένους Έλληνες πρόσεξα, που έδειξαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον μπουφέ παρά για τα κρασιά.
Που κάποια από αυτά μου άρεσαν ιδιαίτερα, όπως το κόκκινο του Παπαγιαννάκου και η ρετσίνα Κοντογιάννη.
Το να ανοίγουν οι οινοπαραγωγοί το εύρος των δραστηριοτήτων τους με εκδηλώσεις στα οινοποιεία τους, γιατί πρέπει να το μετράμε στα εναντίον τους; Έτσι γίνεται εδώ και δεκαετίες σε όλον τον δυτικό κόσμο και έτσι μπορούν οι παραγωγοί να επιβιώνουν και να συνεχίζουν να παράγουν κρασί, κάτι που από μόνο του συχνά δεν είναι αρκετό για την μακροημέρευση μιας επιχείρησης.
Κακό δεν είναι, αρκεί να διατηρείς την κύρια στόχευσή σου. Και όπως με κάθετι, έτσι και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν επιχειρηματίες που κάνουν πολύ καλά κάτι και στη συνέχεια επεκτείνονται με την ίδια επιτυχία και σε κάτι άλλο, και υπάρχουν επιχειρηματίες που κάνουν μέτρια κάτι (είτε γιατί δεν έχουν τις ικανότητες, είτε γιατί δεν έχουν τις δυνατότητες, το κεφάλαιο κλπ) και επεκτείνονται σε κάτι άλλο με εξίσου μέτριο τρόπο, ρίχνοντας ταυτόχρονα και την ποιότητα στην κύρια δραστηριότητα, πολύ απλά γιατί δε βγαίνουν με όλα αυτά. Έτσι λοιπόν υπάρχουν επιχειρήσεις του μεγέθους Λαζαρίδη που πετυχαίνουν και στα δύο, και υπάρχουν επιχειρήσεις του μεγέθους Μάρκου που αν τους ρωτήσει κανείς δε ξέρουν και οι ίδιοι αν οι εκδηλώσεις γίνονται για να υποστηρίξουν το κρασί ή αν το κρασί γίνεται για να υποστηρίξει τις εκδηλώσεις.
Άχ μεγαλοδύναμε Θεέ μου,πού στήν ύπαρξη σου ΔΕΝ πιστεύω!ΑΑΑΑΧΧΧΧ!!!!!
Γιατί,μά γιατί,γιατί νά πάρει η οργή οι άνθρωποι εξακολουθούμε—-μετά από τόσες «μάπες»—–νά είμαστε τόσο αφελώς καλοπροαίρετοι;
Ειλικρινά,θά προτιμούσα νά βάζαμε κάτω τήν φαιά ουσία πού διαθέτουμε καί νά σκεπτόμασταν ότι ΚΑΙ στό κρασί (όπως καί σέ τόσους άλλους χώρους) τά πράγματα γίνονται κυριολεκτικά ΣΤΟ ΓΟΝΑΤΟ…ΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ….γιατί δηλαδή τό κρασί νά αποτελέσει εξαίρεση;ΔΕΝ κατάλαβα….
Μόνο νά ξέρατε,ή μήπως δέν θέλετε νά τό καταλάβετε γιατί γιά εσάς τό κρασί είναι ένα ωραιοποιημένο καί εξιδανικευμένο pass time,ΠΩΣ λαμβάνονται οι αποφάσεις….μέ ΠΟΙΑ κριτήρια επιλέγονται άτομα καί δραστηριότητες….εάν καί κατά πόσον τά «κολλητιλίκια» εξακολουθούν νά αποτελούν κριτήριο…..
Αφήστε τα καλύτερα!
Άς θυμηθούμε παρόλα αυτά τόν δίσκο τών μεγάλων Pink Floyd «The Dark Side of the Moon»
Kι’όμως…..Τό Κρασί είναι Απόλαυση,Ομορφιά,Ποίηση,Σαγήνη,Έρωτας!
ΑΣ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ Α-Λ-Η-Θ-Ι-Ν-Α!
Ένα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ Μ-Π-Ρ-Α-Β-Ο στήν Food Junkie!
Eπιεικέστατα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ νά μάς ζητούν καί τά ρέστα από πάνω….
Μού θυμίζει Αλογοσκούφικα κόλπα αυτό:έμ τά κάνανε θάλασσα καί υποθήκευσαν τό μέλλον αυτού τού τόπου καί τών ανθρώπων του,έμ μάς περνούν γιά μαλάκες καί μάς ζητούν τά ρέστα κι’από πάνω-κοπανώντας μας φόρους….
Μήπως άραγε θά έπρεπε νά απαντήσουμε μέ τήν φράση από πρόσφατο post στό blog τού «Αθήναιου»: «ΠΑΡΤΑ ΜΑΛΑΚΑ ΝΑ ΜΗ ΣΤΑ ΧΡΩΣΤΑΩ»
Ξέρετε,η πολλή ευγένεια είναι δυστυχώς καταστρεπτική….
και θα σας επέπληττα που δεν διαβάσατε τα σχόλια, πριν αφήσετε το δικό σας…!